Tutacak Misin Sözünü
Sen birakip gitmelerin prensesi, ben bitip tükenmeyen beklemelerin esiri…
Geceler boyu dört duvar arasinda ve yalniz, saatin tikirtilarini dinleyerek geçirdim zamani. ‘Gelecegim’ demeseydin, daha az acirdi içim.O umut böylesine zor
kildi hayatimi…
Hangi yola vursam basimi, hangi yolculuga çiksam, seni arayislarin ortasinda
buluyorum kendimi fark etmeden.Kendimle kalmak isterken bakiyorum ki, senin
pesindeyim, seni ariyorum.Sonsuz bir arayis bu belki de, ömrümü seni bulamadan
tamamlayabilecegimi de biliyorum.
Her gidisinde bir parça götürdün benden.Her gidisinde yüregimde biçak izleri kaldi.Acimla yasamayi yeni yeni ögrenirken, tipki emekleyip de tökezleyen
bebekler gibi düse kalka yürürken hep yeniden çiktin karsima.Her gelisin yeniledi beni.Acilarim küllendi, yüregimdeki yaralar kapandi.
Insafsiz oldugunu düsünüyorum bazen.Giderken beni ne hale getirdigini hiç
düsünmedin.Öylesine kararliydin ki, sana dur bile demeye firsat birakmadin.Bazen de yalancisin.Benimle sonsuza kadar kalacagini söylemistin, inanmistim.Yanimdan ayrilmayacaktin, kanmistim.Tutmadin sözünü…
Zaman inanilmaz bir hizla akip geçiyor ve ben sensiz günlerimi sayiyorum.
Sensiz ve yasanmamis günlerimi…Oysa senin kiymetini bildim ben.Kirmadin, incitmedim seni.Bir tek gün bile yalniz olmadigini umursamadan, seni yasattim
içimde, bikmadim.Dikkatliydim, duyarliydim.Bir tek kötü söz söylemedim hakkinda, bir tek sikayette bulunmadim.Gidislerine hep bir kilif uydurdum kendimce.
Istedim ki, senin bu kadar vurdumduymaz oldugunu bilmesinler.Istedim ki, senin
bu kadar kolay birakip gittigini duymasinlar.
Hangi iklimde hüküm sürüyorsun simdi, hangi sevdanin kahramanisin¿Kimin
yüregine ilan ettin iktidarini?
Söylesene ey ask tutacak misin verdigin sözü¿
Gelecek misin¿Beni bu bahar da sensiz yasamaktan kurtaracak misin