Yokluğunda canim yanıyor

Yokluğunda canim yanıyor
tenime ateş değmişçesine
bir bilsen geceler nasıl uzuyor
şafak sökerken yangınlardayım
sevdiceğim neyin varsa götürmüşsün
ne gözlerinin yeşili, ne saçlarının kokusu
bir veda busen bile yok yanaklarımda
dağların zirvelerindeydim seninle
simdi yavaş yavaş eriyorum kar gibi
dağın eteklerine iniyorum korkarak
simal rüzgarları esiyor buralarda
kuruyor dudaklarım, dikenler batıyor
canim acıyor sevdiceğim, yanıyor yüreğim
ırmaklara bırakıyorum kendimi delice
arınıyorum yokluğundan, kalbimi yıkıyorum
olmuyor yinede tortuları kalıyor aşkının
ekmeğimde, suyumda, aşımda, nefes alışlarımda
boğazıma düğüm düğüm takılıyor sevdan
sevişmelerimiz geliyor aklıma
sinsi sinsi beynimi kemiriyor hatıralar
sensizlik zehir, zıkkım, yüreğim kan, revan
tanımam ben başka göz, başka insan
bırakma yüreğimi ormanda kurtlara
uçurumlardayım tut düşüyorum
neredesin hasretim, umudum, gözbebeğim
zincirlere vuracağım kendimi
avcı vurdu mu ceylanı, taşımasını bilmeli
yakışmaz sana delikanlım,
kadınını kurdun, kusun sofrasına bırakma
yiğidim kurbanın olayım bir haberin gelsin
yeter ki bileyim nefes aldığını, bileyim de
bu sevda beni öldürecekse,
yalancı gönüllere girmeden
yüreğimde sevdan, dudaklarımda adin
bende namusun, bende şerefin, öyle öleyim