eğer kanatlarım olsaydı
seni arardım bıkıp usanmadan
sana taşırdım bendeki kutsal emanet yüreği
dolanmadan dururdum tek sende
eğer kanatlarım olsaydı
erken kalkardım polen tozlarının arasından
tımarsız ağırlaşan başımı her gün yargılamadan
daha şimdiden provasını yapardım sana konmanın
olsaydı
yüreğime gömmezdim şaha kalkan sensizliği
göçmen kuşlara sorardım
yorulmadan gökyüzünde sana düşmeyi
eğer kanatlarım olsaydı
silip süpürdüm seni isteyen göz yaşlarımı
meleklere sorardım Gülören
nasıl uçulur diye öbür dünyaya
ümitsizliğimin elleri boğarken boğazımı